ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΗΤΑΝ ΑΡΜΕΝΙΟΙ(η Αρβελέρ αρνείται την ελληνικότητα της Μακεδονίας)

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΗΤΑΝ ΑΡΜΕΝΙΟΙ(η Αρβελέρ αρνείται την ελληνικότητα της Μακεδονίας)

[καταλαβαίνετε πια όλοι πώς κάποιοι παίρνουν τα αξιώματα και τις καρέκλες…]

Ἑλένη Ἀρβελέρ-Οι φερομένοι ὡς Μακεδόνες βασιλεῖς, στ᾿ ἀλήθεια ἦταν ἀρμενικῆς καταγωγῆς.

«Κι ἔτσι, ἀρχίζει ἡρωικὰ τὸ ἔνδοξο παραμύθι, ἀπὸ τοὺς φερομένους ὡς Μακεδόνες βασιλεῖς(ἐνῶ στ᾿ ἀλήθεια ἦταν ἀρμενικῆς καταγωγῆς).

Δυναστεία Μακεδόνων Ἀναρωτιόταν τ᾿ ἄλογο τοῦ βασιλιᾶ μὲ πόνο,

ποιὰ τάχα θὰ ῾χε τύχη ἂν δὲν ἐζοῦσε ἐκεῖ,

σ᾿ ἐκείνη τὴν ὑγρὴ τοῦ στάβλου φυλακή,

ἀλλ᾿ ἔτρεχε ὁλημερίς, ἐλεύθερο καὶ μόνο,

στοῦ κάμπου τοῦ θεσσαλικοῦ τὴν τρυφερὴ βοσκή,

κι ὕστερα, κάτω ἀπὸ τὸν ἴσκιο τοῦ δροσεροῦ Πηλίου,

ἀγνάντευε τὰ χρώματα στὴ δύση τοῦ ἡλίου...

Αὐτὰ σκεφτόταν τ᾿ ἄλογο, χωρὶς νὰ ξέρει ὅμως,

πὼς πλάι του, ἕνας κένταυρος, ὁ νέος ἱπποκόμος,

τὸν θάνατο σχεδίαζε κάποιου νέου Λαπίθη,

τοῦ βασιλιᾶ, ποὺ Μέθυσος ἀναίτια ἐκλήθη.

Εἶναι λοιπὸν βασιλοκτόνος ἡ ἀρχὴ τοῦ Βασιλείου!

Ὅμως τὸ ἔγκλημα μὲ τὸν καιρὸ τὸ σκέπασε ἡ λήθη·

ποτὲ δὲν τὸ μνημόνευσε βιβλίο τοῦ σχολείου·

(ἡ ἱστορία στὰ παιδιά, χρηστὰ διδάσκει ἤθη).

Κι ἔτσι, ἀρχίζει ἡρωικὰ τὸ ἔνδοξο παραμύθι,

ἀπὸ τοὺς φερομένους ὡς Μακεδόνες βασιλεῖς,

(ἐνῶ στ᾿ ἀλήθεια ἦταν ἀρμενικῆς καταγωγῆς).Βουλγάρους κατετρόπωσαν καὶ

Παυλικιανούς,

τοὺς Πετσενέγους νίκησαν καὶ τοὺς Σαρακηνούς.

Χάρη στὸ ἔργο τὸ δικό τους ἡ αὐτοκρατορία

εἶδε τὰ σύνορά της, σὲ Δύση καὶ σ᾿ Ἀνατολή,

νὰ φτάνουν στὸν Εὐφράτη, στὸν Ἴστρο, στὴν Συρία,

ὡς καὶ στὴν Κάτω Ἰταλία, πέρα ἀπ᾿ τὴν Καλαβρία.

Τότε κι ὁ Πατριάρχης βρῆκε τὴν εὐκαιρία

θέμα νὰ θέσει στὸν Ποντίφηκα γιὰ τὴ διαδοχὴ

(ἤθελε ν᾿ ἀποκτήσει πιὰ τὴν πρωτοκαθεδρία).

Κι ἔγινε στὴν Χριστιανοσύνη κλυδωνισμὸς καὶ σάλος,

γιὰ τὸ ποιὸς ἀπ᾿ τοὺς δύο θὰ εἶναι ὁ μεγάλος,

ὁ ἕνας οἰκουμενικός, πρωτόθρονος ὁ ἄλλος.

Ὑπὲρ τοῦ Πάπα ἔληξαν οἱ στεῖροι αὐτοὶ ἀγῶνες

μ᾿ ἐκείνη τὴν τετάρτη λατινικὴ σταυροφορία.

Τότε ὅμως ἀπ᾿ τὴν Πόλη εἶχαν ἐκλείψει οἱ Μακεδόνες

κι ἦταν τὸ μεγαλεῖο τους μία ξεχασμένη ἱστορία.

Ἑλένη Ἀρβελέρ, Τὸ Ἄγνωστο Βυζάντιο, Ἑρμῆς 2006