Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

ΟΙ ΠΑΓΙΔΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΩΝ ΒΙΕΤΚΟΝΓΚ!!!(το DNA του αντικαγκελαρίου και υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας Philipp Roesler)


ΟΙ ΠΑΓΙΔΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΩΝ ΒΙΕΤΚΟΝΓΚ!!!(το DNA του αντικαγκελαρίου και υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας Philipp Roesler)
Όλοι έχουμε αναρωτηθεί, γιατί, εκτός από την ανθελληνική τακτική όλου του κυβερνητικού συνασπισμού της Γερμανίας, ο αντικαγκελάριος, της χώρας Roesler μας μισεί παραπάνω και από την Merkel ή τον Shauble. Ως γνωστόν η ζωή του «κυρίου» αυτού είναι για βιβλίο. Γεννήθηκε στο Ν. Βιετνάμ πριν 38 χρόνια, λίγο πριν εγκαταλείψουν οι Αμερικανοί την χώρα. Τον πήρε μαζί του στην Γερμανία, ένα ζευγάρι Γερμανών, από το ρωμαιοκαθολικό ορφανοτροφείο που τον φιλοξενούσε, όταν ήταν 9 μηνών. Πήγε ΜΟΝΟ ΜΙΑ φορά στον τόπο που γεννήθηκε για χατίρι της συζύγου του(είναι ντροπή να είσαι ορφανός; Πολύ κόμπλεξ έχει το άτομο. Πολύ). Έχει τόσο μίσος για την Ελλάδα μέσα του και έχει πει τόσα όσα δεν είπαν μαζί οι 2, μεγαλύτεροι και παλαιότεροι πολιτικοί, Merkel και Shauble. Σύμφωνα με τον ελληνικής καταγωγής ευρωβουλευτή των Γερμανών Φιλελευθέρων(το κόμμα στο οποίο πρόεδρος είναι ο αντικαγκελάριος) Χατζημαρκάκη, έγινε πρόεδρος αυτού για το… χαμόγελό του(για οδοντόκρεμα στην ασιατική αγορά-αναδυόμενες οικονομίες-). Ο ίδιος ευρωβουλευτής λέει και άλλα «καλά» για τον Roesler. Ο ανθελληνισμός του δεν βοήθησε(είναι βαρετό, ακόμα και για Γερμανούς, να «θάβεις» όποτε βρίσκεις μικρόφωνο τους Έλληνες) πολύ στις τοπικές εκλογές. Το βιβλίο του, που παρουσίασε ο ίδιος με την Merkel, μετά τα βρισίδια(«βούλωστο» του είπε η καγκελάριος και συμφωνούμε απόλυτα μαζί της, αρκεί να ακολουθήσει το ίδιο και όλη η γερμανική κυβέρνηση και ελίτ), αν δεν είχε την εξωτική καταγωγή που έχει, έχει μια εθνικιστική χροιά: «Philipp Roesler - Ένα πορτραίτο. Πίστη. Πατρίδα. FDP»! Προφανώς, λόγω DNA, έχει μανία να στήνει παγίδες θανάτου, όπως οι Βιετναμέζοι στους Αμερικανούς στον «βρώμικο» πόλεμο. Μόνο που εμείς δεν πήγαμε στην πατρίδα κανενός για να την καταστρέψουμε. Ενώ η πατρίδα του, που υμνεί, μαζί με την αφεντιά του, πήγε και κατέστρεψε 2 φορές την Ευρώπη ολόκληρη και πάει για 3η, αρχίζοντας με την Ελλάδα, που της έχει γίνει εμμονή. Η ιστορία είναι πολύ δύσκολο να διαβαστεί στην Γερμανία, γι’ αυτό οι Γερμανοί πετάνε ρουκέτες, μετά τις κανονικές, όπως η προσβολή του αντικαγκελαρίου, να συγκρίνει την Ελλάδα με την ναζιστική Γερμανία! Το DNA δεν νικιέται… Και ο Roesler έχει νοοτροπία κατασκευαστή παγίδων και μάλλον κακή, ανθρωπιστικά, γερμανική εκπαίδευση, ως στρατιωτικός γιατρός και θετός γιος στρατιωτικού. Δείτε τι σκέφτεται και εφαρμόζει στην οικονομική επιστήμη ο αντικαγκελάριος.
[…] μικρές καμουφλαρισμένες τρύπες που έσκαβαν στο έδαφος οι μικροκαμωμένοι Βιετκόνγκ και από τις οποίες ξεπρόβαλαν και πυροβολούσαν. Μπορεί επίσης να δει παγίδες μέσα στο έδαφος. Ο στρατιώτης πατούσε πάνω τους(εννοείται ότι ήταν όλες καλά καμουφλαρισμένες) το πόδι του έπεφτε μισό μέτρο μέσα στην τρύπα και τα μεγάλα καρφιά έκλειναν στη σάρκα και την έκαναν άμορφη μάζα.
[…] «Holly trap», την «βασίλισσα» των παγίδων. Ο ανυποψίαστος Αμερικάνος, πατούσε πάνω της , το έδαφος άνοιγε και εκείνος έπεφτε μέσα. Η παγίδα αποτελούνταν από δυο παράλληλους κυλίνδρους με καρφιά που πολτοποιούσαν την κοιλία του φαντάρου και τον εγκλώβιζαν ζωντανό. Οι συνάδελφοι του δεν μπορούσαν ούτε καν να τον τραβήξουν έξω. Θα έβγαινε ο μισός.
Υπάρχουν και πιο απλές παγίδες τις οποίες οι πανούργοι βιετναμέζοι, εκμεταλλεύονταν στο έπακρο. Όπως μια πολύ μικρή παγίδα ποδιού. Ο ανυποψίαστος στρατιώτης πατάει επάνω της και ένα τεράστιο καρφί διαπερνά, το πέλμα του. Αντανακλαστικά θα θελήσει να σηκώσει το τραυματισμένο του πόδι. Όμως κάτω από την απλή αυτή παγίδα οι Βιετκόνγκ, είχαν παγιδεύσει νάρκες οι οποίες με το σήκωμα του ποδιού έκαναν την περιοχή κόλαση.
[…] «baby trap». Το όνομα της το πήρε επειδή τσάκιζε τα γεννητικά όργανα των στρατιωτών καθιστώντας τους ανίκανους να κάνουν παιδιά. Η παγίδα αυτή έμπαινε πίσω από πόρτες. Όταν σε κάποιο χωριό ο στρατιώτης άνοιγε μια πόρτα, το βαρύ και γεμάτο καρφιά ξύλο έπεφτε με ορμή στη βουβωνική του χώρα. Τα καρφιά αναλάμβαναν τα υπόλοιπα... […]


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου